Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Περί Αλληλεγγύης, κάτω στον Πειραιά, στα Καμίνια.

Του Γιώργου Ντουνιά*
πηγή: TVXS

Όταν τον Δεκέμβριο του 2012 λειτουργοί υγείας και ενεργοί πολίτες δραστηριοποιηθήκαμε στη σύσταση του Αλληλέγγυου Ιατρείου Πειραιά, είχαμε υπόψη μας τρεις διαπιστώσεις:
   

        • Η συνεχιζόμενη ύφεση, λιτότητα, αυξανόμενη ανεργία, απ-ασφαλίζουν ολοένα και περισσότερους συνανθρώπους μας (Κυριόπουλος, ΕΣΔΥ)

        • Η μνημονιακή μείωση των δημοσίων δαπανών για την υγεία επιφέρει δεινά, όπως τεκμηριώνουν μελέτες για τις συνέπειες των μέτρων του ΔΝΤ (David Stuckler, Oxford)

        • Αναμένουμε ανθρωπιστική κρίση (Jeffry Levett, ΕΣΔΥ)

Ευτυχώς το Αλληλέγγυο Ιατρείο που απευθύνεται στους άνεργους και απ-ασφαλιζόμενους συνανθρώπους μας, όλου του Πειραιά, βρήκε φιλοξενία στις κτιριακές εγκαταστάσεις των Κοινωνικών Υπηρεσιών του Δήμου Κορυδαλλού {Ξενοφώντος & Πελοπίδα, Πλατεία Μέμου, τηλ.210-4960790}. Έτσι διαθέτουμε οδοντιατρείο, ιατρεία και φαρμακείο.

Με ποιες αρχές λειτουργούμε;

«Ιδρυθήκαμε για να κλείσουμε» όπως λέμε. Δεν πιστεύουμε ότι ο εθελοντισμός, ο ακτιβισμός και η φιλανθρωπία πρέπει να αποτελέσουν μόνιμη, διαρκή και οριστική λύση.

Στο Αλληλέγγυο (όχι Κοινωνικό) Ιατρείο διαφοροποιούμαστε από την «φιλανθρωπία» και πιστεύουμε ότι ως λειτουργοί υγείας έχουμε ιστορική αλλά και τυπική ευθύνη τήρησης ηθικών αρχών και κανόνων δεοντολογίας (Ιπποκράτης).

Δεν είμαστε «ακτιβιστές». Οι περισσότεροι είχαμε και έχουμε πολιτικές ταυτότητες και δράσεις.

Δεν το κάνουμε μόνο για την «ψυχή» μας. Θέλουμε στη διάχυτη αβεβαιότητα να εδραιώσουμε την ιδέα της «φιλαλληλίας» και να διαδώσουμε την αξία της αλληλεγγύης, ως απάντηση στη κρίση.

Γι’ αυτό: δεν μας αφορούν, η τηλε-προβολή ως γλάστρες στο τέλος των ειδήσεων, η διαφήμιση, ο παραγοντισμός και οι... δημοτικές εκλογές. Εξάλλου στις γειτονιές μας λένε «όποιος δεν ξέρει να βοηθάει, μένει κατάμονος και δυστυχάει»!

Διεκδικούμε ένα δίχτυ προστασίας των αδύναμων, ελεύθερη πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας για όλους τους πολίτες του Πειραιά. Συμμετέχουμε στον γενικότερο συντονισμό παρόμοιων δράσεων.

Δεν δεχόμαστε υπηρεσίες Β’ διαλογής και κατώτερης ποιότητας που περιορίζονται μόνο σε διανομή φαρμάκων που μας περίσσεψαν.

Δεν διανέμουμε αλλά χορηγούμε μόνο με ιατρική ευθύνη και συνταγή τα φάρμακα.

Λειτουργούμε κανονικά ως δομή Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Οι εθελοντές, ενεργοί πολίτες της γραμματείας μας επίσης, διαχειρίζονται καθημερινά ζητήματα ως υπηρεσία κοινωνικής πρόνοιας και συνεργάζονται με τις Δημοτικές και δημόσιες υπηρεσίες όπου είναι δυνατόν.

Ασφαλώς δεν ισχυριζόμαστε ότι οι πολλαπλές δράσεις (φιλανθρωπικές, της εκκλησίας, ΜΚΟ, Δήμων, κινήσεων, ΜΜΕ, ακτιβιστών, κ.ά.), ιδίως στη παροχή υπηρεσιών υγείας δεν μας χρειάζονται. Διανύουμε μια πολύ δύσκολη κατάσταση που ΟΛΑ στην ανάγκη είναι χρήσιμα. Ακόμα και ένα κουτί με παυσίπονα!

Δεν αποδεχόμαστε όμως, διακρίσεις στην πρόσβαση και την παροχή υπηρεσιών υγείας που οφείλουν να αποτελούν βασική υποχρέωση ενός ευρωπαϊκού κράτους δικαίου (σύνταγμα).

Στοιχεία 1ου Απολογισμού Αλληλέγγυου Ιατρείου Πειραιά (2/5/2013)
1234 επισκέψεις, 617 συν-άνθρωποι, (247/μήνα)
345 γυναίκες, 272 άνδρες, 458 Έλληνες, 159 αλλοδαποί
45% από τον Κορυδαλλό, 42% για Οδοντίατρο, 15% παθολόγο, 13% φάρμακα, κτλ.

Το Σάββατο 19 Οκτωβρίου, στη συζήτηση «Κρίση & Αλληλεγγύη» που διοργανώσαμε από κοινού με την Αλληλεγγύη Πειραιά, ακούστηκαν ενδιαφέρουσες ιδέες και προέκυψαν προτάσεις για το άμεσο μέλλον.

Επειδή η Αλληλεγγύη προς τους αδύναμους, ανέργους και ανασφάλιστους πρέπει να ενταχθεί στη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, χρειάζεται να αναλάβουμε εμείς την πρωτοβουλία συντονισμού ΟΛΩΝ των δομών αλληλεγγύης στην Υγεία στον Πειραιά.

Σε αυτή την προσπάθεια οι Δήμοι του Πειραιά οφείλουν να διαδραματίσουν σπουδαίο και κρίσιμο ρόλο ως βασικοί θεσμοί κοινωνικής συνοχής. Μπορούν αφού διαθέτουν υλικοτεχνικές υποδομές Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Ασφαλώς μας χρειάζεται επανοηματοδότηση και επανεκκίνηση γιατί οι δημοτικές δομές έχουν απαξιωθεί, αφού στο παρελθόν λειτούργησαν περιστασιακά και πελατειακά, χωρίς ολοκληρωμένο σχέδιο αποδοτικότητας.

Σε μια τέτοια πρωτοβουλία φυσικά δεν περισσεύει κανείς. Εκκλησία, ΜΚΟ, εθελοντές, ακτιβιστές είναι απαραίτητοι και ευπρόσδεκτοι. Όχι όμως οι διάφορες φίλιες ή αντίπαλες δημοτικές παρατάξεις, πολιτικές κινήσεις ή κομματικές οργανώσεις. (Ας περιοριστούν στην υποστήριξη).

Έτσι, οι δημοτικές υπηρεσίες Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης όλου του Πειραιά μπορούν να συντονιστούν.

Εθελοντές, φαρμακοποιοί, οδοντίατροι, ελεύθεροι επαγγελματίες ιατροί, ιατροί και νοσηλευτές του ΙΚΑ-ΕΟΠΥΥ και των δύο νοσοκομείων του ΕΣΥ του Πειραιά (Τζάνειο, Κρατικό Νίκαιας) μπορούν να προσφέρουν αποτελεσματικότερα εντασσόμενοι σε ένα τέτοιο δίκτυο Αλληλεγγύης.

Εκτιμούμε ότι αυτό μπορεί να αποτελέσει πρόπλασμα για το μέλλον. Τι απαιτείται;

• Η βούληση όλων των εμπλεκομένων
• Η υιοθέτηση των αρχών της Ισότητας των πολιτών στη πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας

* Ο Γιώργος Ντουνιάς διδάσκει στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας και είναι συν-εθελοντής στο Αλληλέγγυο Ιατρείο Πειραιά, ειδικός παθολόγος στα Καμίνια
 

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

Σε εκστρατεία κατά πλειστηριασμών προχωρά η ΕΚ.ΠΟΙ.ΖΩ

πηγή: ΑΥΓΗ
Εκστρατεία κατά της απελευθέρωσης των πλειστηριασμών ξεκινά η Ένωση Καταναλωτών "Η Ποιότητα Ζωής" (ΕΚ.ΠΟΙ.ΖΩ).  Σε ανακοίνωσή της, η ΕΚ.ΠΟΙ.ΖΩ καλεί όλους τους πολίτες και τους κοινωνικούς φορείς να ενωθούν μαζί της, προκείμενου να ανασταλούν για τουλάχιστον 3 χρόνια οι πλειστηριασμοί.
Συγκεκριμένα, η ΕΚ.ΠΟΙ.ΖΩ απαιτεί:
-Να μην απελευθερωθούν οι πλειστηριασμοί ακινήτων, ούτε με όρους και προϋποθέσεις, από τον Ιανουάριο του 2014,
-Η αναστολή των πλειστηριασμών να διαρκέσει επί 3 χρόνια τουλάχιστον, όπως ισχύει μέχρι το τέλος του 2013, δίνοντας έτσι χρόνο στην επανεκκίνηση της οικονομίας, στην απορρόφηση των ανέργων, στην αποκατάσταση οικονομικής δυνατότητας ατόμων και μικροεπαγγελματιών,
-Nα μην επιτραπεί η πώληση επισφαλών δανείων των ελληνικών συστημικών τραπεζών, οι οποίες βρίσκονται υπό κρατικό έλεγχο, σε ξένες επενδυτικές εταιρείες με αδιαφανείς διαδικασίες και σε εξευτελιστικές τιμές,Οι τράπεζες να προχωρήσουν σε προσαρμογές των οφειλών και μείωση των επιτοκίων, δίνοντας κίνητρο στους οφειλέτες να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους σύμφωνα με τις δυνατότητές τους,
-Να μεριμνήσει η κυβέρνηση άμεσα για την λήψη αποτελεσματικών μέτρων για τις ρυθμίσεις των χρεών που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές δυνατότητες των οφειλετών.
Επιπλέον, η Ένωση ζητά από τους καταναλωτές να ψηφίσουν σε μια ειδική φόρμα, που παρατίθεται στην ιστοσελίδα της Ένωσης(www.ekpizo.gr), και επισημαίνει ότι, μόλις συγκεντρωθούν 100.000 υπογραφές, θα παραδώσει το ψήφισμα στον Πρωθυπουργό.

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Επιστολή φορέων προς την Παγκόσμια Τράπεζα να εγκαταλείψει την πολιτική ιδιωτικοποιήσεων του νερού


πηγή: Alterthess.gr

Με πρωτοβουλία της αμερικανικής οργάνωσης Corporate Accountability International, φορείς, επιστήμονες και οργανώσεις από όλον τον κόσμο έστειλαν επιστολή προς τον πρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας προκειμένου να εγκαταλειφθεί η πολιτική ενθάρρυνσης των ιδιωτικοποιήσεων στον τομέα του νερού και η χρηματοδότηση τους. Την επιστολή μεταξύ άλλων υπογράφει η Ann LeStrat, αντιδήμαρχος Παρισιού, Διεθύντρια της Eau de Paris και πρόεδρος του Οργανισμού Aqua Publica Europea, που σε λίγες μέρες επισκέπτεται τη χώρα μας για να μιλήσει για την εμπειρία της Γαλλίας που οδήγησε στην επαναδημοτικοποίηση του νερού στο Παρίσι, στην πατρίδα των πολυεθνικών του νερού, κίνηση που άνοιξε τον δρόμο για επαναδημοτικοποιήσεις και σε άλλες γαλλικές πόλεις. Στην επιστολή γίνεται λόγος για το πόσο διαφορετικά θα ήταν τα αποτελέσματα για την πρόσβαση σε νερό των ανθρώπων παγκοσμίως αν απλά ή Παγκόσμια Τράπεζα εγκατέλειπε την αποτυχημένη πολιτική προώθησης της κερδοσκοπικής λογικής στον τομέα των υδάτων και στήριζε επενδυτικά τις δημόσιες και δημοτικές υπηρεσίες σε όλον τον κόσμο στην βελτίωση των υποδομών τους.
Η επιστολή στα ελληνικά
(και το σχετικό άρθρο στο reuters) :
Προς τον Δρ. Jim Jong Kim,
Πρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας
Αγαπητέ Πρόεδρε Kim,
Ερχόμαστε σε σας από ένα ευρύ φάσμα τομέων και εμπειρογνωμοσύνης , ενώνοντας τις ανησυχίες μας για τη φτώχεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανάπτυξη. Συμμεριζόμαστε την πεποίθηση ότι το νερό , ως κοινό αγαθό και τοπικός πόρος , πρέπει να διευθύνεται δημοκρατικά σύμφωνα με τις ανάγκες και τους στόχους της κάθε κοινότητας . Και θέλουμε να επιστήσουμε την προσοχή σας στις σοβαρές μας επιφυλάξεις για τη συνεχιζόμενη προώθηση & υποστήριξη της Παγκόσμιας Τράπεζας στην εταιρική, κερδοσκοπική και ιδιωτική διαχείριση των υδάτινων συστημάτων σε όλη την υδρόγειο.
Ο ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένης της Παγκόσμιας Τράπεζας , έχει αναγνωρίσει πριν σχεδόν μια δεκαετία , ότι το δικαίωμα στο νερό είναι ο πρόδρομος για όλα τα άλλα ανθρώπινα δικαιώματα. Αν τα οικονομικά οφέλη του 21ου αιώνα έως σήμερα προορίζονται να διανεμηθούν με εκείνους που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη, η πρόσβαση σε καθαρό νερό πρέπει να είναι διαθέσιμη σε όλους και όχι μόνο σε εκείνους που μπορούν να πληρώσουν. Η τραγική πραγματικότητα είναι ότι πάρα πολλοί άνθρωποι ( σχεδόν ένας στους εννέα ) εξακολουθούν να στερούνται την πρόσβαση σε αυτό τον βασικό πόρο.
Ως επαγγελματίας στο χώρο της υγείας που είστε, γνωρίζουμε ότι είστε ενήμερος για τις τεράστιες, δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία και το γεγονός ότι η πρόσβαση στο νερό παραμένει ένα κρίσιμο εμπόδιο για την αειφόρο ανάπτυξη και την οικονομική ευημερία. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την πρόσφατη έρευνα της δική σας Παγκόσμιας Τράπεζας , οι γυναίκες στην υποσαχάρια Αφρική ξοδεύουν 40 δισεκατομμύρια ώρες κάθε χρόνο για τη συλλογή του νερού, που ισοδυναμεί με εργασία ενός έτους του συνόλου του γαλλικού εργατικού δυναμικού.
Η Παγκόσμια Τράπεζα οφείλει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση αυτής της συγκλονιστικής ανθρωπιστικής κρίσης , όχι μόνο μέσω της άμεσης χρηματοδότησης , αλλά και μέσα από την έρευνα και το συμβουλευτικό έργο που παράγει, καθορίζοντας συχνά τις βέλτιστες πρακτικές και κατευθύνοντας τις προτεραιότητες χρηματοδότησης σε όλους τους τομείς. Ωστόσο , όπως ορίζεται στη συνημμένη έκθεση, » Κλείνοντας την στρόφιγγα για το ιδιωτικό νερό», η Παγκόσμια Τράπεζα έχει προωθήσει τον ιδιωτικό τομέα και την κερδοσκοπική διαχείριση για την αντιμετώπιση του προβλήματος της πρόσβασης στο νερό για περισσότερο από δύο δεκαετίες , παρά τις συνεχείς αποτυχίες της.
Με δική τους ομολογία, οι εταιρείες ύδρευσης δεν χρηματοδοτούν μακροπρόθεσμα βιώσιμες υποδομές για την παροχή νερού σε όσους έχουν ανάγκη. Έτσι, σήμερα ο ιδιωτικός τομέας , με την υποστήριξη της Παγκόσμιας Τράπεζας , επικεντρώνεται στην επίτευξη της λεγόμενης «βελτίωσης της αποτελεσματικότητας της διαχείρισης» . Μια τέτοια προσέγγιση αποκόπτει την απελπισμένη ανάγκη για επενδύσεις κεφαλαίου και οδηγεί στο να δοθεί έμφαση στην κερδοφορία και την οικονομική αποδοτικότητα που συχνά οδηγεί σε κλείσιμο υπηρεσιών, αύξηση των τιμολογίων που μπορεί να κάνει το νερό απρόσιτο για πολλούς , απολύσεις και άλλα αποτελέσματα επιζήμια για την ανάπτυξη και για τον διακηρυγμένο στόχο του νερού ως ανθρώπινου δικαιώματος. Γιατί λοιπόν η Παγκόσμια Τράπεζα προωθεί αποφασιστικά αυτή την πορεία, όταν αυτό που χρειάζεται περισσότερο είναι οι επενδυτικές λύσεις ;
Επιπλέον , ελπίζουμε να συζητήσουμε μαζί σας τις δυνατότητες για τερματισμό των άμεσων επενδύσεων του Ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας στις εταιρίες ύδρευσης . Ειδικότερα , τα ίδια κεφάλαια συμμετοχών του IFC σε εταιρίες ύδρευσης δημιουργούν μια σύγκρουση συμφερόντων και εγείρουν σοβαρές ανησυχίες για την ικανότητα του ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας για την αμερόληπτη παροχή συμβουλών προς τις κυβερνήσεις. Ελπίζουμε να διερευνήσουμε μαζί σας και άλλες προσεγγίσεις για την διασφάλιση της καθολικής πρόσβασης στο νερό.
Πράγματι , πιστεύουμε ότι τόσο οι δημόσιοι όσο και οι ιδιωτικοί φορείς έχουν να επιτελέσουν ρόλους στην επίτευξη της υδατικής ανάπτυξης. Όμως , η υλοποίηση των σχετικών με το νερό αναπτυξιακών στόχων απαιτεί ισχυρή δημόσια εποπτεία και την καλή ρύθμιση και όχι την ανάθεση των βασικών λειτουργιών διαχείρισης στον ιδιωτικό τομέα . Ο ασφαλέστερος τρόπος για τη διαφύλαξη των υδάτινων πόρων μας για το δημόσιο συμφέρον είναι να μείνει ο έλεγχος και ο σχεδιασμός των συστημάτων σε δημόσια χέρια .
Φανταστείτε το τεράστιο καλό που μπορεί να συμβεί εάν ο όμιλος της Παγκόσμιας Τράπεζας μπορέσει να στρέψει τη σημαντική του επιρροή προς την καλύτερη υποστήριξη και την προώθηση δημοσίων συστημάτων ύδρευσης με δημόσια λογοδοσία , δημοκρατικά , συμμετοχικά και διάφανα σε χώρες-δανειολήπτες . Αυτή η αλλαγή θα θέσει τις βάσεις για την ανακούφιση της φτώχειας , την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης και την υλοποίηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Για το σκοπό αυτό , καλούμε τον όμιλο της Παγκόσμιας Τράπεζας :
• Να τερματίσει τη στήριξη προς την ιδιωτική ύδρευση , αρχίζοντας από την εκποίηση όλων των συμμετοχικών κεφαλαίων του IFC σε ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης
• Να αναζωογονήσει τη χρηματοδότηση της Παγκόσμιας Τράπεζας στα δημόσια και δημοτικά συστήματα ύδρευσης , ειδικά σε ότι αφορά επενδύσεις σε υποδομές ζωτικής σημασίας .
• Να διακόψει την προώθηση της ιδιωτικής ύδρευσης μέσα από την έρευνα , τις δημόσιες σχέσεις , την υπεράσπιση και την άμεση παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών με στόχο το μάρκετινγκ των ιδιωτικοποιήσεων στις κυβερνήσεις- δανειολήπτες .
Η ηγεσία σας για το θέμα αυτό είναι υψίστης σημασίας . Ανυπομονούμε να συζητήσουμε μαζί σας τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων της Παγκόσμιας Τράπεζας που θα βοηθήσουν στην πραγματοποίηση ενός κόσμου με καθολική πρόσβαση στο νερό.
Την επιστολή υπογράφουν:
Robert Goodland, Fellow at World Resources Institute, formerly World Bank Group’s Senior Environmental Advisor from 1978-2001 and former World Bank Inspection Panel Staff
Michael Goldman, Associate Professor and McKnight Presidential Fellow, Dept. of Sociology, University of Minnesota
Elliott D. Sclar, Professor of Urban Planning, School of International and Public Affairs, Columbia University
Nancy Alexander, Program Director Economic Governance, Heinrich Böll Foundation, North America
Juan Camilo Mira, Coordinador de la Unidad Técnica, Ecofondo, Colombia
David Boys, Public Services International & European Public Services Union
Adam C. Levine, MD, MPH, Assistant Professor of Emergency Medicine; Brown University Alpert Medical School; Associate Physician, Division of Global Health Equity; Brigham and Women’s Hospital, Harvard Medical School
Mildred Warner, Professor, City & Regional Planning, Cornell University
John Harrington, President and CEO of Harrington Investments, Inc., Manager of Community Commercial Ventures, LLC.
David Hall, Director, Public Services International Research Unit, University of Greenwich
Anne LeStrat, Aqua Publica Europa, Eau de Paris* (Deputy Mayor of Paris)
Ha-Joon Chang, Economist & Author, Reader at Cambridge University, UK
Christiane Franck, General Manager of Vivaqua, Belgium
Kathleen Hamill, Adjunct Assistant Professor, Fletcher School, Tufts University
Stephen Gasteyer, Assistant Professor, University of Michigan, Department of Sociology
Martin Karcher, World Bank Alumni, former Division Chief for Population and Human
Resources, South Asia Region for the World Bank David McDonald, Professor and Head, Department
of Global Development Studies, Queens University, Canada
Ben Cohen, Co-Founder of Ben & Jerry’s Ice Cream
Heidi Behforouz,MD, (Executive/Medical Director of the PACT Project, Assistant Professor at Harvard Medical School, and Internist at Brigham and Women’s Hospital’s (BWH) Jen Center for Primary Care)
Chad Dobson, Executive Director, Bank Information Center
Gordan McGranahan, Principal Researcher, Human Settlements, IIED*
Paul D. Mangeniello, MD, Professor of Obstetrics and Gynecology, Geisel School of Medicine at Dartmouth
John R. Butterly, MD, Associate Professor of Medicine and of The Dartmouth Institute; Executive Vice President of Medical Affairs, Dartmouth-Hitchcock Medical Center
Jeff Furman, Chairman of the Board, Ben & Jerry’s
Mae Buenaventura, Jubilee South Asia Pacific on Debt and Development (JSAPMDD)
Abed Nego Tarigan – WALHI (Friends of the Earth Indonesia)
Muhammad Reza Sahib – KRuHA (people’s coalition for the right to water)
Diana Gultom – debt Watch Indonesia
Tama S. Langkun – ICW (Indonesian Corruption Watch)
Kristian Redison Simarmata – SMI (Perhimpunan Suluh Muda Indonesia) North Sumatra
Nadia Bafaqih – Yayasan Cakrawala Timur, East Java Indonesia Ahmad Martin Hadiwinata (individual)
Masinton Pasaribu – REPDEM ( Relawan Perjuangan Demokrasi/ Volunteers for Democracy Struggle)
Beka Ulung Hapsara (individual)
Agus Arifin – SBI (Indonesian Labor Union)
Muhyar Kana – SNI ( Indonesian Fisherfolk Union)
Gunawan – IHCS (Indonesian Human Right Committee for Social Justice)
UPC (Urban Poor Consortium)
JRMK (Jaringan Rakyat Miskin Kota / Jakarta Urban Poor Network)
Mulyadi – SARI Foundation, Solo – Indonesia
Ubaydillah – WALHI Jakarta
Chabibullah – SETAM ( Serikat Tani Merdeka / Freedom Peasant Union)
Prigi Arisandi – ECOTON, East Java – Indonesia
Fadil Khirom – API ( Aliansi Petani Indonesia / Indonesian Peasant Union)
Forum Penggurangan Resiko Bencana Jateng / Disaster Risk Reduction Forum of Central Java
Nurlina – SPS ( Serikat Perempuan Sunggal / Women Solidarity in Sunggal) Medan, North Sumatra
Yuyun Harmono – KAU (Koalisi Anti Utang / Anti Debt Coalition)
Tegar Putuhena – Youth Food Movement Indonesia
Kartini Samon – Indonesian Climate Finance Network
Sri Ranti (Individual)
Savic Alielha – NU Online
Sugeng Bahagijo – INFID ( International NGO Forum on Indonesian Development)
Maria Theresa Nera-Lauron, IBON International
Febi Yonesta – LBH Jakarta / Jakarta Legal Aid Foundation
Shripad Dharmadhikary, Manthan Adhyayan, Kendra
Water for the People Network
Pablo Solon, Focus on the Global South
Sukhgerel Dugersuren, OT Watch
Nezir Sinani, KOSID
Nur Hidayat, SP Jabotabek
Abdul Halim, KIARA
Cristian Villaroel, Chile Sostentable
Marcela Olivera, Fundacion Abril
Galia Yaksic, Plataforma de Acueductos Publico- Comunitarios (P-APC)
Javier Márquez Valderrama, Presidente Junta Directiva Corporación ECOFONDO
Amalia Cuervo Tafur, Directora General, Corporación Ecológica y Cultural, Penca de Sábila
Mirtha Callacna Mendo Presidente, FENTAP
Luis Isarra, Delegado Secretario General, CONTAGUAS; (Confederacion Continental de Trabajadores y Trabajadoras de los Sindicatos de Agua, Saneamiento y Medio Ambiente)
Internacional de Servicios Públicos – Consejo Permanente de Sindicatos Andinos de Agua
Ricardo Buitrón, Corporación Acción Ecológica Ecuador
Gobi Soil, Battsengel Lhamdoorov
Bayarsaikhan Namsrai, Steps without Border
Oyumaa Jamsran, Huvsgul Daai Eej Association (Mongolia)
Chee Yoke Ling, Director of Programmes, Third World Network
Martin Donohoe, MD, FACP, Adjunct Associate Professor, School of Community Health, Portland State University
Save Greek Water

Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

Καφές που περιμένει. Μια απλή πράξη αλληλεγγύης

Ο «καφές που περιμένει» είναι μια νέα ιδέα που ξεκίνησε από τα εργατικά καφενεία της Νάπολης στην Ιταλία και έχει εξαπλωθεί σε περισσότερες από 115 πόλεις σε όλο τον κόσμο. Η ιδέα αυτή δίνει την ευκαιρία σε όποιον θέλει να κεράσει ένα καφέ σε κάποιον άγνωστο, που δεν έχει τη δυνατότητα έστω και για αυτή τη μικρή απόλαυση.
Ο «καφές που περιμένει» («suspended coffee» στα αγγλικά και «caffé sospeso» στα ιταλικά) είναι ένας καφές που προπληρώνεται από κάποιον πελάτη ενός καφενείου ή μιας καφετέριας, ανώνυμα, για να καταναλωθεί αργότερα από κάποιον άλλον συμπολίτη μας που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να τον πληρώσει ο ίδιος.
Εδώ και έναν περίπου χρόνο ήρθε και στην Ελλάδα και εξαπλώνεται με ταχείς ρυθμούς σε ολόκληρη τη χώρα.
Έτσι λοιπόν ένας απλός καφές γίνεται τρόπος και αφορμή για να δείξουμε την αλληλεγγύη μας προς τον συνάνθρωπο μας που δεν έχει τη δυνατότητα ακόμα και για αυτή τη μικρή απόλαυση.
Στη παρακάτω λίστα μπορείτε να βρείτε τα καταστήματα στην Αθήνα που συμμετέχουν σ’ αυτή την ιδέα
- «Loving Family», Ακαδημίας και Βερανζέρου, πλ. Κάνιγγος
- «Delish», Ξενοκράτους 23, Κολωνάκι
- «Ο ακροβάτης», Μαίζωνος 44 & Ψαρρών 26Α, Μεταξουργείο
- «Salt & Sugar», Νεοφύτου Μεταξά 14-16, Μεταξουργείο
- «Συνεργατικό καφενείο», Μοναστηρίου 140 & Τηλεφάνους, Ακαδημία Πλάτωνος Συνεργατικό καφενείο
- «6», Τριών Ιεραρχών 21, Θησείο
- «The bar project», Ηρακλειδών 52, Θησείο
- «Βρυσάκι», Βρυσακίου 17, Μοναστηράκι
- «Το περιβολάκι», Αθηναίου 7 πλ. Ηούς, Κάτω Πετράλωνα
- «Στα καλά καθούμενα», Δράκου 2, Κουκάκι
- «Το Φαληράκι», Φαλήρου 18, Μακρυγιάννη
- «Παραδοσιακό καφενείο 1968», Αγίων Πάντων 74, Καλλιθέα
- «Verve», Σόλωνος 94, Εξάρχεια
- «Μπουμπού», Μπουμπουλίνας 25, Δάφνη
- «Σαΐτες», Ιωνίας 45, Ν.Σμύρνη
- «14», Αιγαίου 14, Ν.Σμύρνη
- «Petite Fleur», πλ. Αγίου Νικολάου 2, Χαλάνδρι
- «Κώνειο», Σωκράτους 23, Χαλάνδρι
- «7th Thought», Αγίας Παρασκευής 29, Χαλάνδρι